70% van de Amerikaanse werknemers voelt zich actief vervreemd van zijn of haar werkgever. En 1 op 9 doet zijn of haar werk volstrekt tegen de eigen zin en principes in. Dat zegt het meest recente Gallup International onderzoek. Wat is er aan de hand?
Vanuit onze praktijk voor loopbaanbegeleiding verbaast dit ons niet helemaal. Deze trend is er al langer. Onze Vlaamse overheid is zich daarvan bewust en maakt daarom al jaren middelen vrij zodat alle werkenden én zelfstandigen regelmatig kunnen stilstaan bij hun professionele toekomst en keuzes. Dat helpt. Dat merken we bij al onze klanten. Na een traject kiezen zij ofwel om te blijven ofwel om weg te gaan. Maar ze maken vooral een positieve keuze voor waar ze wél willen zijn, waar ze zich wel voor kunnen opladen, motiveren en zich aan willen verbinden. Dat vereist wel het besef, op individueel niveau, dat je motivatie voor en verbondenheid met je professionele leven in je eigen handen ligt. En dat je wel degelijk keuzes hebt.
Maar dat is maar een deel van het verhaal. Er is ook werk aan de kant van de organisaties. Als ex-HR verantwoordelijke kan ik gerust stellen dat bedrijven het heus wel belangrijk vinden dat hun medewerkers tevreden zijn en zich gemotiveerd voelen. Gelukkige koeien geven immers meer melk. En ook vanuit menselijk oogpunt wil je dat al je medewerkers zich in hun sas voelen. Dat was toch in elk geval mijn persoonlijke overtuiging. Alleen loopt het niet altijd zo. Ik zie mensen die uitgeblust zijn, zich uitgemolken voelen door steeds meer te moeten en steeds minder te mogen en liefst met steeds minder mensen en middelen. Ik zie mensen die hard hun best doen maar die geen appreciatie krijgen, zelfs niet voor de moeite. Ik zie mensen die het niet meer kunnen opbrengen om hun beide voeten uit het bed te zwiepen, klaar voor een nieuwe week, als het maandag is. Ik zie mensen die het eigenlijk niet meer zoveel kan schelen wat er beslist wordt in het bedrijf, omdat het morgen toch weer verandert, weer een nieuwe baas, weer een nieuw management, weer een nieuw kwartaal,… En ik zie mensen die overboord gegooid werden. Niks persoonlijks, gewoon headcount, zuiver een kostenbesparing.
Het mag dus niet verbazen dat medewerkers terughoudend zijn om hun hart en ziel in hun werk te leggen en om met trots hun werkgever te vertegenwoordigen in de wereld. De wil is er wel degelijk, om met plezier en enthousiasme iets nuttigs te doen waarbij ze aan het eind van de dag kunnen zeggen ‘we did it!’ en ‘yes I can!’
Focus niet alleen op loon en functietitels
Volgens de Gallup studie leggen organisaties teveel nadruk op loon en functietitels. Dat is op zich niet fout. Ze kunnen een vertaling zijn van waardering. Maar echte motivatie moet van de medewerker zelf komen. Mensen gaan weg voor minder loon en zelfs een lagere functie als de inhoud meer boeit en de appreciatie hoger is. Ga aan de slag met sterktedenken, waarbij je jobs ‘craft‘ aan het beste kunnen en ‘joehoe’-gevoel van die individuele medewerker. En leer je medewerkers om te spreken over hun wensen, kwaliteiten, waar ze zichzelf het best zien en hoe dat voor je organisatie een aanwinst kan zijn. En wees gul met appreciatie. Een compliment of een dankjewel kost niks en is onbetaalbaar. Weet dat niet betrokken medewerkers ook volgens de Gallup studie handen vol geld kosten, zo’n 550 miljard dollar per jaar in de VS alleen.
Neem je eigen loopbaan in handen
Als medewerker hoef je niet te wachten tot je baas met een luminues idee komt of tot HR een konijn uit de hoed tovert. Want motivatie, zoals gezegd, komt grotendeels vanuit jezelf. Wat maakt het voor jou de moeite waard? Wanneer zit de balans van geven en ontvangen voor jou juist? Welke taken liggen je het best? Hoe wil jij het liefst bijdragen aan het resultaat van de organisatie? Leer het benoemen en leer het ook bespreken. Je werk wordt er leuker van, je krijgt meer voldoening en je samenwerking en zélfs je relatie gaat er op vooruit. Dus ga aan de slag, reflecteer, verken je talenten en je wensen. Verken je opties en zoek naar de plek waartoe jij je wil verbinden.