“Heb ik hier nog wel zin in? Vind ik dit nog leuk?” Dat is ‘met stip genoteerd op één’ de meest gestelde vraag door mensen die in loopbaancoaching komen. En, make no mistake, de vraag wordt het meest gesteld door mensen die – tot het moment van de vraag – altijd of meestal met volle plezier aan de werkdag of -nacht begonnen. Waar is de goesting dan plots naartoe? Hoe kan iets dat je altijd met heel veel plezier deed nu iets worden dat je met minder plezier of zelfs ‘dik tegen de goesting’ doet?

Er kunnen tal van redenen zijn waarom je je op een bepaald moment op die plek bevindt. Er is er niet eentje, er zijn er veel. Daarom is het nuttig om heel regelmatig te herzien waar je mee bezig bent en of het nog meekan. Want jobs zijn onderhevig aan slijtage. Daar kom ik zo dadelijk nog op terug. 

Ikzelf nam deze zomer een flinke vakantie en volgde een Business Course. Want ook ik maak mijn balans minstens elk jaar, om te kijken wat er nog mee kan en wat niet meer. Over het resultaat van mijn oefening hoor je heel binnenkort meer, stay tuned. 

Hoewel ik echt eerlijk kan zeggen dat ik de job van mijn dromen heb, zijn er bij mij natuurlijk ook wel tekenen van slijtage op sommige vlakken, en dan bedoel ik niet enkel mijn…euh…gewrichten 😉 Nu denk je misschien, jamaar, daar dient een vakantie toch niet voor om daarover na te denken! Wel, ik kan het best denken tijdens vakanties en zondagen. Dan heb ik de meeste ideeën en lukt het me het allerbest om out-of-the-box te denken. 

Intussen kwam er ook leuk en groot nieuws dat ik wél al kan verklappen want … tadaaaaa…. het boek GOESTING! er weer is in een volledig herziene versie. Als oplossingsgericht loopbaancoach lopen die zaken dus wat door elkaar: doordat ik de voorbije 6 maanden aan een grondige revisie werkte, werkte er bij mij natuurlijk ook vanalles. Vragen zoals ‘wat vind ik nu het leukst?’, ‘waar haal ik voldoening uit?’, ‘wat zuigt me teveel leeg?’ en ‘wat wil ik daaraan doen?’ zijn me natuurlijk ook niet vreemd. 

Een grondige revisie dus, op zowel mijn eigen werk als op het werk dat ik schreef. Is er dan zoveel veranderd? Ja en nee. De kern van het werk blijft overeind, de methoden die we gebruiken zijn nog even effectief als toen. 

Mijn schrijfstijl die is wel veranderd. Ik merkte dat ik me nu wat ergerde aan mijn eigen stijl toen. Dus die is geëvolueerd. Dat is dus een van die dingen die kan veranderen over de jaren heen: jijzelf. Jij evolueert. Je krijgt nieuwe inzichten, andere vaardigheden, de dingen die je belangrijk vindt en waardeert veranderen ook. Dat betekent dat zelfs als je in perfect dezelfde omstandigheden werkt als 6 jaar geleden (wat zuiver fictief is want die veranderen natuurlijk ook), het heel goed mogelijk is dat het je niet meer zo ligt of dat je je er zelfs aan ergert. De vraag die ik me dan stel is: wat past er nu beter bij mij? En wat moet ik zelf doen om dat te creëren? Dat was mijn eerste vaststelling. 

Een andere vaststelling is dat je hele werkcontext allesbehalve stabiel gebleven is. Denk maar aan de 2 voorbije jaren, covid en zo, meer thuiswerk, hybride- en online vergaderingen,… Er is ongelofelijk veel veranderd op 6 jaar tijd, toen de eerste editie van GOESTING! uitkwam. Toevallig of niet maar je kan om de 6 jaar gebruik maken van loopbaancoaching die gesponsord wordt door de overheid en dat lijkt ons inderdaad een heel goed tempo. Er gebeurt ontzettend veel in 6 jaar tijd in een mensenleven, nog los van ons leven voor en ons leven na covid. Er zijn nog  veel meer voor en na’s die invloed hebben op of je nog met volle zin tegen je dag aankijkt: voor en na je eerste, tweede of derde kind, voor en na je huisdier, voor en na die job, voor en na je ontslag, voor en na je verhuis, voor en na een ziekte,… Daarnaast is volgens mij de factor met het allermeest impact gewoon de tijd zelf. Al die veranderingen hebben uiteraard een impact op jou in je werk, op wat je doet, met wie je werkt, waar je werkt, waarrond je werkt, hoe je je werk indeelt en ga zo maar door. Dat was dus mijn tweede vaststelling: er is 6 jaar gepasseerd en in die tijd gebeurt er veel. 

Je werkcontext zelf kan ook veranderen. Het volstaat om een overname in de organisatie mee te maken of een fusie of een nieuwe directeur te krijgen en niets is nog zoals het was. Dat kan een meevaller zijn of een tegenvaller van formaat. Wat ik merk, is dat als het tegenvalt het meteen ook de passie opeet. 

Mensen die heel gepassioneerd voor hun job gaan die er zelfs nooit over nadachten of ze het wel leuk vonden, doen dat nu wel. Ik denk dan bijvoorbeeld aan alle mogelijke zorgverleners, therapeuten, psychologen, verpleegkundigen, artsen, specialisten,… Beroepen waarvan de buitenwereld denkt: they are living the life! Een hele dag doen wat je passie en roeping is, dat moet de max zijn. En dat is ook de max. Maar teveel is teveel: ik eet dolgraag slagroom, bij voorkeur op een ice coffee met een bolletje ijs erin, maar ik zou me niet meteen door een emmer slagroom heen willen werken. Da’s teveel. En dus zie ik ‘formerly’ gepassioneerde mensen opkijken en zeggen ‘vind ik dit nu eigenlijk wel leuk? Geniet ik hier eigenlijk wel van?’

Stel nu dat jij je op dat punt bevindt, dat je het niet meer goed weet of je dit nog wel wil. Wat doe je dan? Hoe pak je dat aan?

Het is voor ons als oplossingsgerichte loopbaancoaches gewoonlijk het startpunt om terug te gaan zoeken naar waar jouw professionele hartje sneller van gaat kloppen, welke context je daarvoor nodig hebt, wat je belangrijk vindt in je werk maar ook in je leven buiten je werk. Want soms eet het ene het andere op, en dan is het ook fout. 

Hoe doe ik dat dan zelf? Om te beginnen merk ik elke keer weer dat afstand nemen helpt. Het is heel moeilijk om te reflecteren als je heel de tijd rondrent, zelfs als je op dat moment dingen doet die je eigenlijk wel leuk vindt. Rondrennen moet ‘leuk zijn’ niet uitsluiten. 

Eens ik afstand heb, kan ik nieuwe prikkels krijgen die dan hun weg vinden naar mijn creatieve brein. Zo ontstaan ideeën bij mij. Ikzelf gebruik luisterboeken (ik ben niet zo’n grote lezer van non-fictie), ik volg opleidingen en laat me inspireren door de verhalen van anderen, ik laat me uitdagen om buiten de lijntjes te denken. Dat is iets dat we bij onze klanten ook stimuleren en exact waarom ik dat boek GOESTING schreef en herschreef. 

Mijn eigen reflectie gaat over waar ik nog energie van krijg, wat me leegzuigt en of dat te maken heeft met de inhoud of met de context. Ik weet bijvoorbeeld niet of ik mezelf nog kan opladen (ook fysiek niet) voor een opleiding heel ver weg, heel vroeg ‘s ochtends tot heel laat ‘s avonds. I don’t know. Dan gaat het me niet over opleiding geven ‘an sich’, want dat doe ik nog altijd supergraag, het gaat me eerder over dat ‘ver weg’ en dat ‘heel vroeg tot superlaat’. 

Zo kwam ik door die revisie van GOESTING ook terug zelf op mijn eigen ‘hitlist en shitlist’ terecht, waar ik zelf vaststel dat er een aantal dingen zijn waar ik voor op en neer spring op mijn stoel van puur enthousiasme en andere dingen zijn waar ik mezelf niet voor in beweging krijg. 

Maar… superbelangrijk… niemand gaat dat voor mij oplossen. Dat moet ik namelijk zelf doen, en dat geldt ook voor jou. Elk van onze klanten moet uiteindelijk zelf concrete uitwerking geven aan de uitkomst van de denkoefening én de nodige stappen zetten. 

Zal ik je vertellen wat de allergrootste horde is in het nemen van lichte wendingen, ook voor mij? Durven. Gewoon durven. Op een gegeven moment heb ik echt gedacht ‘Els, je kan nu nog 10 business coaches onder de arm nemen om telkens vast te stellen dat je effectief iets wil veranderen en je kan zelfs weten wat het dan is en je collega’s ‘nuts’ maken met al je wilde fantastische ideeën, maar zolang je ‘t niet doet gebeurt er niks.’ Get on it, girl!!! 

Mocht je denken dat een coach en trainer zelf elke dag ‘halleluja’ zegt, dan klopt dat, maar op voorwaarde dat ik het ernaar maak en dat ik (en dat is we in het geval van Make me Fly! ) alle risico’s erbij neem of nemen.  

En daar wil ik jou dus ook voor aanmoedigen. Het boek ‘GOESTING! Opnieuw plezier vinden in je werk én je leven’ neemt jou echt stap voor stap mee in de ontdekkingstocht naar wat je wil, wat je kan, hoe je dat vorm geeft, of je nu werknemer bent of je bent op zoek naar je eerste job of je bent zoals ik zelfstandige. Het enige dat jij moet doen, is denken en durven. Dan doe ik mee 😉

Heb je ‘m nog niet, surf dan naar www.makemefly.be/shop.

Pin It on Pinterest

Share This