Vorige week was ik in de VS. No big deal, denk je misschien. Want veel mensen die ik ken, doen dit zowat elke week voor hun werk. Eens naar het oosten, dan naar het westen,… Toen ik voor een multinational werkte, reisde ik inderdaad ook regelmatig. Dat werd dan betaald door het bedrijf. Maar de voorbije 10 jaar waren mijn professionele activiteiten veel meer lokaal gericht en beperkte reizen zich toch meestal tot eigen land.
Eén van de dingen waar ik voor vreesde toen ik 6 jaar geleden mijn eigen zaak startte, was dat mijn leercurve zou stagneren. Want opleidingen kosten tijd en geld. En als zelfstandig zaakvoerder is het niet evident om jezelf pakweg een week vrij te houden, nog los van de kosten.
Toch heb ik opleidingen gevolgd en ik laat me nu ook nog coachen. Ik zie dat als mijn bonus maar ook als een noodzakelijke investering in mezelf. En daar worden mijn klanten ook beter van. Sinds 2,5 jaar maak ik deel uit van een internationaal leernetwerk van vrouwelijke ‘business owners’. Het netwerk wordt geïnspireerd, georganiseerd, geboost en nog veel meer door Ali Brown, een absoluut geweldige, heel erg menselijke en authentieke Amerikaanse dame die haar bedrijf opbouwde van letterlijk niks naar een ‘multi-million dollar’ organisatie. En die haar kennis en ondernemerslessen genereus deelt met de leden van haar verschillende netwerken. Daar deel van kunnen uitmaken en kunnen genieten van zoveel zakelijke wijsheid, was voor mij een uitdaging, een eer…en een gigantische investering.
Ik heb fantastisch veel geleerd gedurende die periode. Allemaal dingen die je als zaakvoerder moet kunnen, wil je jezelf en je zaak als merk op de kaart kunnen zetten. Want dat bleek helemaal niet zo gemakkelijk als ik naïef dacht, jaren geleden. Dus zocht ik naar de besten om het van te leren. Ik leerde de basics en ik paste ze zo goed als ik kon toe en genoot van de uitwisseling van ideeën met zaakvoerders van over heel de wereld. “Hopelijk zijn ze zoveel geld waard”, zei een netwerkcontact me ooit. En ja, dat zijn ze. De besten zijn vaak niet de goedkoopsten.
Al die tijd koesterde ik 1 kleine droom: ooit een van haar opleidingen ‘live’ te kunnen meemaken, in de VS. Ik heb het een paar jaar uitgesteld. Want die reis is best wel duur en het is ver weg (ik was 22u enkel onderweg), ik zou weg zijn van mijn klanten en van mijn gezin. Maar ik aarzelde ook omdat ik niet wist of ik al ver genoeg stond om in internationaal gezelschap (sommige netwerkcollega’s hebben een zaak die meerdere miljoenen draait) te durven hardop zeggen “Ik ben Els, ik kom uit België, mijn business heet Make me Fly! en wij bieden…”. Ik ben ook helemaal niet gewend om alleen te reizen, om alles zelf te regelen. Dat zit allemaal buiten mijn comfortzone.
Dat was dus mijn bonus voor dit jaar: mijn trip naar Arizona voor het 2-daags Elevate Leadership Retreat. En het was absoluuuuuuuut de moeite waard! Niet alleen kreeg ik een schat aan nieuwe inzichten en een ton nieuwe ideeën. Ik kon ook eventjes babbelen met ‘mijn grote heldin’, ik leerde de andere onderneemsters uit het netwerk kennen, mocht genieten van hun wijsheid en van die van sprekers die ik anders nooit te zien zou krijgen vanop de eerste rij, zoals Ingrid Vanderveldt. Daar had ik trouwens ook een heel fijn moment mee.
Ik heb weer een stukje van mezelf overwonnen. Alleen reizen, een dure trip maken om te leren van de besten, om nieuwe mensen te leren kennen,… Want is dat niet dat ik altijd aan mijn klanten zeg dat ze moeten doen? Uit de comfortzone komen? Denken, durven én doen? Dan moest ik het ook doen. En ik heb nog meer gepland.
Je kan alleen dingen veranderen en leren buiten je comfortzone
Hoe vaak zeg ik het niet tegen onze klanten? Leren is altijd een beetje moeilijk en ook wat comfortabel. Een beetje routine geeft comfort en een ‘yes I can!’-gevoel. Dat is belangrijk. Maar als alles wat je doet voor jou routine is, stagneert je groei. Verveling ligt op de loer. En ben je, wat je inzetbaarheid en wendbaarheid in je loopbaan betreft, eigenlijk een beetje in gevaar. Regelmatig oncomfortabel voelen, is een noodzaak. Hoe zit dat bij jou? Leermomenten genoeg?
Dat betekent dat je misschien wel wat dingen moet opgeven of keuzes moet maken
Ikzelf heb tijdens deze reis andermaal beslist dat ik op middellange termijn bepaalde dingen niet meer ga doen. Ze geven me een beetje zekerheid en comfort (en ook wij ondernemers houden daar wel van). Maar ze staan mijn eigen groei en die van Make me Fly! in de weg. De keuzes zijn gemaakt, de beslissing is genomen, nu nog uitvoeren. Daar geef ik mezelf tijd voor, maar niet onbepaald. Zijn er dingen waar jij beter mee zou stoppen, hoewel dat een beetje eng is?
Durf jij?
Daar zat ik dan, in de zaal, te proberen te bedenken of ik bepaalde nieuwe dingen zou durven. Of ik het risico zou kunnen nemen. Want een andere fantastische spreekster, Holly Dowling, vroeg “ben je bereid om een klets van je inkomen op het spel te zetten om iets nieuws te beginnen?”. En toen hoorde ik het verhaal van Ingrid Vanderveldt, die een miljoenenbedrijf had en alles verloor in haar faillissement en daarna terug begon. Of het verhaal van Ali voor haar succes, die geen 20 $ meer uit de muur kon halen omdat alles op was. Waar zat ik me zorgen over te maken… Je hoeft geen domme dingen te doen, maar je hoeft het niet alleen te doen als je een sprong wil wagen. Ga op zoek naar goeie voorbeelden, mensen die je inspireren. En bedenk: wat is het ergste dat zou kunnen gebeuren als je het zou proberen? En wat gaat er gebeuren als je het niet probeert…?